Перайсці да зместу

Станіслаў Іванавіч Траццяк

Дадаць спасылкі
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Станіслаў Іванавіч Траццяк
Дата нараджэння 7 снежня 1950(1950-12-07)[1] (74 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці хірург, выкладчык, навуковец
Месца працы
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук (1996)
Навуковае званне
Альма-матар
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь
Узнагароды
ордэн Пашаны медаль «За працоўныя заслугі» Выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь
Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Траццяк.

Станіслаў Іванавіч Трацця́к[2] (нар. 7 снежня 1950, Калінінград, СССР) — беларускі вучоны ў галіне агульнай хірургіі, клетачных біятэхналогій і транспланталогіі. Доктар медыцынскіх навук (1996), прафесар (1998). Член-карэспандэнт НАН Беларусі (2014)[3], акадэмік НАН Беларусі (2021)[4].

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Мінскі медыцынскі інстытут (1974). З 1974 года ў Беларускім медыцынскім інстытуце (з 1990 года — дацэнт, з 1995 года — загадчык кафедры).

Навуковая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Асноўныя навуковыя працы прысвечаны распрацоўцы новых падыходаў да алатрасплантацыі «свежых» алагенных клапанаў сэрца, вывучэнню магчымасці працяглага захавання ў прасвеце сасудаў і сэрца алагенных і ксенагенных тканін без імунасупрэсіўнай тэрапіі, абгрунтаванню раней нявывучаных заканамернасцяў у транспланталогіі, распрацоўцы прынцыпова новых падыходаў да хірургічнага лячэння інсулінзалежнага цукровага дыябету, гіпатэрыёзу, гіпапаратэрыёзу з выкарыстаннем клеткавых тэхналогій, распрацоўцы і ўкараненню ў практыку сучасных методык пры лячэнні ачаговых паражэнняў печані, дыягностыцы і лячэнні запаленчых захворванняў падстраўнікавай залозы, распрацоўцы метаду лячэння трафічных язваў з выкарыстаннем аўталагічных ствалавых клетак[3].

Аўтар больш за 400 навуковых прац, у тым ліку 3 манаграфій, 15 патэнтаў[3].

Узнагароды і прэміі

[правіць | правіць зыходнік]

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2004, у аўтарскім калектыве) — за працу «Новы метад хірургічнага лячэння інсулінзалежнага цукровага дыябета шляхам ксенатрансплантацыі астраўковых клетак у сасудзістае рэчышча рэцыпіента (эксперыментальна-клінічнае даследаванне)»[3].

Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі» (2001)[3], ордэнам Пашаны (2021)[5]. Выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь (1999). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2008)[3].

Зноскі

  1. ↑ а б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2002. — С. 523. — 552 с. — ISBN 985-11-0251-2
  2. ↑ БелЭн 2002.
  3. ↑ а б в г д е Станіслаў Іванавіч Траццяк на сайце НАН Беларусі
  4. ↑ 17 декабря 2021 года решением Общего собрания Национальной академии наук Беларуси избраны…
  5. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь 19 кастрычніка 2021 г. № 410 «Аб узнагароджанні»

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Трацця́к Станіслаў Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 523. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • Национальная академия наук Беларуси : персональный состав, 1928—2015. — 2-е изд., исправленное. — Минск, 2016
  • Кто есть кто в Республике Беларусь, 2001. Т. 2. — Минск, 2001

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Станіслаў_Іванавіч_Траццяк&oldid=4887655"