Сцяпан Пятровіч Шчыпачоў

Сцяпан Пятровіч Шчыпачоў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	26 снежня 1898 (7 студзеня 1899), 26 снежня 1898(1898-12-26) ці 7 студзеня 1899(1899-01-07)
Месца нараджэння	Шчыпачы[d], Камышлаўскі павет[d], Пермская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1 студзеня 1980(1980-01-01), 1 сакавіка 1980(1980-03-01) (81 год) ці 3 студзеня 1980(1980-01-03)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Пахаванне	Кунцаўскія могілкі[d]
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Інстытут чырвонай прафесуры[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, паэт
Жанр	паэзія
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сцяпан Пятровіч Шчыпачоў (руск.: Степа́н Петро́вич Щипачёв; 26 снежня 1898 (7 студзеня 1899), в. Шчыпачы, Камышлаўскі павет, Пермская губерня, Расійская імперыя — 1 студзеня 1980, Масква) — савецкі паэт і празаік, рэдактар, педагог. Лаўрэат дзвюх Сталінскіх прэмій (1949, 1951). Член РКП(б) з 1919 года.

У 1922—1931 гадах быў выкладчыкам у ваенных навучальных установах, рэдактарам часопіса «Чырвонаармеец» (1929—1931). Адзін з заснавальнікаў ЛОКАФ у 1930. У 1931—1934 гадах быў слухачом Інстытута чырвонай прафесуры, скончыў літаратурнае аддзяленне Інстытута. У 1937—1941 гадах паэт зноўку на рэдакцыйнай працы.

У 1960 годзе актыўна выступаў супраць забароны на выезд за мяжу Я. А. Еўтушэнкі. Падпісаў Ліст групы савецкіх пісьменнікаў у рэдакцыю газеты «Правда» 31 жніўня 1973 года аб Салжаніцыне і Сахараве. Таксама вядомы як аўтар пагромнага артыкула ў «Літаратурнай газеце» супраць Салжаніцына.