Трансмітэр

Трансмі́тэр^[1] (ад лац.: transmitto — перасылаю, перадаю) — перадаючае тэлеграфнае прыстасаванне, у якім кодавыя камбінацыі знакаў, запісаныя на перфарацыйных стужках, пераўтвараюцца ў электрычныя імпульсы, што паступаюць у лінію сувязі.

Выконваюцца ў выглядзе дадатковага блока да тэлеграфнага апарата ці як самастойны перадатчык. На пачатковым этапе развіцця тэлеграфнай сувязі выкарыстоўваўся электрамеханічны трансмітэр, вынайдзены Ч. Уітстанам у 1858 годзе^[2]. Працаваў на аснове нераўнамернага кода Морзэ^[2]. У канцы 1950-х гадоў найбольшае распаўсюджанне атрымалі трансмітэры на аснове раўнамернага пяціэлемннага кода^[2].

Таксама трансмітэрамі называюць перадатчыкі тэлекіравання, аўтаблакіроўкі і сігналізацыі на чыгунцы, якія перадаюць кадзіраваныя электрычныя сігналы ў рэйкавы ланцуг.

Літаратура

Трансмі́тэр // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 508. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Трансми́ттер / Ноаиков В. В. // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 151. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
Трансми́ттер // Большая политехническая энциклопедия (руск.) / Авт.-сост. В. Д. Рязанцев. — М.: Мир и образование, 2011. — С. 553. — 704 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-5-94666-621-3.
Трансми́ттер // Новый политехнический словарь (руск.) / Гл. ред. А. Ю. Ишлинский. — М.: Большая Российская энциклопедия, 2000. — С. 552. — 671 с. — 15 000 экз. — ISBN 5-85270-322-2.
ГОСТ 22515-77: Связь телеграфная. Термины и определения. (руск.)
Трансми́ттер // Большой энциклопедический словарь / Гл. ред. А. М. Прохоров. — 1-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1991. — ISBN 5-85270-160-2. (руск.)
Трансмі́тер // Українська радянська енциклопедія : у 12 т. / гол. ред. М. П. Бажан; редкол.: О. К. Антонов та ін. — 2-ге вид. — К. : Головна редакція УРЕ, 1984. — Т. 11, кн. 1 : Стодола — Фітогеографія. — С. 324. — 606, [2] с., [22] арк. іл. : іл., портр., карти с. (укр.)

Спасылкі

Бейбулатова, С. И. Современные приборы бесконтактного кодирования рельсовых цепей / С. И. Бейбулатова, Д. И. Селиверов. // Молодой учёный. — 2011. — № 12 (35). — Т. 1. — С. 50—52. (руск.)

[FOOTNOTEБелЭн2002-1] БелЭн 2002.

[FOOTNOTEВСЭ1977-2] а ^б ^в ВСЭ 1977.

[1]

[2]