Тэафіль дэ Віё
Выгляд
| Тэафіль дэ Віё | |
|---|---|
| фр.: Théophile de Viau | |
| | |
| Асабістыя звесткі | |
| Псеўданімы | Théophi[1] |
| Дата нараджэння | красавік 1590[2][3][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 25 верасня 1626[4][5][…] (36 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | перакладчык, пісьменнік, паэт, драматург |
| Кірунак | літаратура барока[d] |
| Мова твораў | французская |
Тэафіль дэ Віё (фр.: Théophile de Viau, паміж сакавіком і траўнем 1590, Клерак-ан-Ажнэ — 25 верасня 1626, Парыж), звычайна называны проста Тэафілем, — французскі пісьменнік XVII стагоддзя, прадстаўнік лібертынажу.
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Вядомасць Тэафілія заснаваная на яго «Пірам і Фісба» (апроч яе, ён напісаў у 1621 г. яшчэ адну — няўдалую — трагедыю, «Pasiphaé»). Буало здзекаваўся з яго «марынізму»; штосьці з яе прыводзіцца ў рыторыках як узор безгустоўнасці; але яна ўсе-такі трымалася на сцэне ажно да Карнеля.
Асноўныя творы
[правіць | правіць зыходнік]
- «Пірам і Фісба» (Pyrame et Thisbé) — трагедыя ў 5 актах, напісаная александрыйскім вершам;
- «Трактат аб несмяротнасці душы» (Traité de l’immortalité de l'âme) — вольны пераклад Платонаўскага «Федона», што чаргуе прозу і верш;
- «Дом Сільвіі» (La Maison de Sylvie) — 10 водаў у гонар сваіх «адвакатаў»;
- «Санеты» (Les Sonnets).
Зноскі
- ↑ Národní autority České republiky Праверана 30 жніўня 2020.
- ↑ Theophile de Viau — 2009.
- ↑ Theophile de Viau — 1999.
- ↑ Theophile de Viau // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Théophile Viau // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Тэафіль дэ Віё