Уладзімір Тэадоравіч Співакоў
Выгляд
	
	
Старонка Шаблон:Колер/Інструменталіст.css не мае зместу.
| Уладзімір Співакоў | |
|---|---|
|   | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Поўнае імя | Уладзімір Тэадоравіч Співакоў | 
| Дата нараджэння | 12 верасня 1944 (81 год) | 
| Месца нараджэння | 
Чэрнікаўск  (цяпер частка горада Уфы), Башкірская АССР, РСФСР, СССР  | 
| Краіна | 
 | 
| Жонка | Sati Spivakova[d] | 
| Альма-матар | |
| Музычная дзейнасць | |
| Прафесіі | скрыпач, дырыжор, педагог | 
| Інструменты | скрыпка | 
| Жанры | класічная музыка | 
| Калектывы | |
| Лэйблы | Мелодыя і RCA Red Seal[d] | 
| Прэміі | |
| Узнагароды | |
| Афіцыйны сайт | |
Уладзімір Тэадоравіч Співакоў (руск.: Владимир Теодорович Спиваков; нар. 12 верасня 1944, Чэрнікаўск, Башкірская АССР) — савецкі і расійскі дырыжор і скрыпач, мастацкі кіраўнік і галоўны дырыжор Нацыянальнага філарманічнага аркестра Расіі і Дзяржаўнага камернага аркестра «Віртуозы Масквы», прэзідэнт Маскоўскага міжнароднага Дома музыкі. Народны артыст СССР (1990). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1989).
У верасні 2020 года падпісаў ліст у падтрымку акцый пратэсту ў Беларусі ў сувязі з фальсіфікацыяй прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі 2020 года[1].
Узнагароды
[правіць | правіць зыходнік]Званні
[правіць | правіць зыходнік]- Заслужаны артыст РСФСР (27 кастрычніка 1978) — за заслугі ў галіне савецкага музычнага мастацтва[2]
 - Народны артыст РСФСР (28 сакавіка 1986) — за заслугі ў галіне савецкага музычнага мастацтва[3][4]
 - Народны артыст Армянскай ССР (1989)[5]
 - Народны артыст СССР (28 лютага 1990) — за вялікія заслугі ў развіцці савецкага музычнага мастацтва[6]
 - Народны артыст Украіны (28 кастрычніка 1999) — за значны асабісты ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, шматгадовую плённую творчую дзейнасць[7]
 - Народны артыст Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (2005)
 - Народны артыст Дагестана (2013)
 - Народны артыст Рэспублікі Башкартастан (2014)
 - «Артыст свету ЮНЕСКА» — за «выдатны ўнёсак музыканта ў сусветнае мастацтва, яго дзейнасць у імя міру і развіццё дыялогу паміж культурамі» (2006)
 - Пасол добрай волі ЮНЕСКА (1998)
 - «Лепшы музыкант Радыё-1» (1999)
 - Ганаровы доктар МДУ імя М. В. Ламаносава (2002)
 - Ганаровы член РАМ
 - Ганаровы грамадзянін Тальяці (2004)
 - Ганаровы грамадзянін Кальмара (Францыя, 1999).
 
Прэміі
[правіць | правіць зыходнік]- 1-я прэмія конкурсу фестывалю «Белыя ночы» ў Ленінградзе (1957)
 - 3-я прэмія Міжнароднага конкурсу скрыпачоў імя М. Лонг і Ж. Цібо (Парыж, 1965)
 - 2-я прэмія Міжнароднага конкурсу скрыпачоў імя Н. Паганіні (Генуя, 1967)
 - 1-я прэмія Манрэальскага міжнароднага конкурсу выканаўцаў (1969)
 - 2-я прэмія Міжнароднага конкурсу імя П. Чайкоўскага (Масква, 1970)
 - Дзяржаўная прэмія СССР (1989) — за канцэртныя праграмы 1986—1988 гадоў
 - Прэмія Ленінскага камсамола (1982) — за высокае выканальніцкае майстэрства
 - Прэмія Урада Расійскай Федэрацыі ў галіне культуры (17 снежня 2010) — за стварэнне Міжнароднага Дабрачыннага Фонду Уладзіміра Співакова[8]
 - Дзяржаўная прэмія Расійскай Федэрацыі за выдатныя дасягненні ў галіне гуманітарнай дзейнасці 2011 года (5 чэрвеня 2012)[9]
 - Прэмія горада Масквы ў галіне літаратуры і мастацтвы (намінацыя «Асветніцкая дзейнасць») (23 ліпеня 2013) — за стварэнне і правядзенне Міжнароднага Фестывалю «Масква сустракае сяброў»[10]
 - Прэмія Усееўрапейскай Мюнхенскай акадэміі «За выдатныя дасягненні ў галіне музычнага мастацтва» (1981)
 - Прыз «Залаты Астап» (1993)
 - Прэмія «Твары года» ў намінацыі «Кумір» (2002)
 - Нацыянальная прэмія грамадскага прызнання «Расіянін года» — «за выдатныя дасягненні ў фарміраванні вобраза адзінай расійскай нацыі з агульнымі гісторыка-культурнымі каранямі і багатымі духоўнымі традыцыямі» (2005)[11]
 - Прэмія «Авацыя» у намінацыі «Класічная музыка» (2008)
 - Прэмія ў галіне культуры і мастацтва «Зоркі Садружнасці» (Савет па гуманітарным супрацоўніцтве і Міждзяржаўны фонд гуманітарнага супрацоўніцтва дзяржаў-удзельнікаў СНД, 2011)[12]
 - Прэмія імя Г. Таўстаногава «За выдатны ўнёсак у развіццё тэатральнага мастацтва» (2012)
 - Прэмія Шок дэ ля мюзік «Дыяпазон д’ор» — узнагарода французскай прэсы за лепшы грамзапіс
 
Ордэны і медалі
[правіць | правіць зыходнік]- Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені (9 жніўня 2019) — за вялікі ўнёсак у развіццё айчыннай культуры і мастацтва, шматгадовую плённую дзейнасць[13]
 - Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені (2 верасня 2009) — за выдатны ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва і актыўную грамадскую дзейнасць[14]
 - Ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені (9 жніўня 1999) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва[15]
 - Ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені (10 верасня 2014) — за вялікія заслугі ў развіцці айчыннай культуры, тэлебачанні і шматгадовую плённую дзейнасць[16]
 - Ордэн Дружбы (17 снежня 1994) — за заслугі перад народам, звязаныя з развіццём расійскай дзяржаўнасці, дасягненнямі ў працы, навуцы, культуры, мастацтве, умацаванні сяброўства і супрацоўніцтва паміж народамі[17]
 - Ордэн «Знак Пашаны» (14 лістапада 1980) — за вялікую працу па падрыхтоўцы і правядзенню Гульняў XXII Алімпіяды[18]
 - Ордэн князя Яраслава Мудрага V ступені (12 верасня 2004 года, Украіна) — за выдатны асабісты ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, шматгадовую плённую творчую дзейнасць і з нагоды 60-годдзя з дня нараджэння[19]
 - Ордэн «За заслугі» III ступені (19 красавіка 1997 года, Украіна) — за важкі асабісты ўнёсак у папулярызацыю сусветнай музычнай спадчыны ва Украіне, актыўную дабрачынную дзейнасць[20]
 - Ордэн Францыска Скарыны (24 лютага 2014 года, Беларусь) — за значны асабісты ўнёсак у развіццё і папулярызацыю класічнага мастацтва, вялікія заслугі ва ўмацаванні культурных сувязяў паміж Расійскай Федэрацыяй і Рэспублікай Беларусь[21][22]. Адмовіўся ад ордэна ў час жорсткага здушэння пратэстаў супраць фальсіфікацыі прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, заявіўшы Лукашэнку, што «у вас пануе тыранія і гвалт, мне сорамна яго насіць»[23].
 - Ордэн «Данакер» (3 ліпеня 2001 года, Кыргызстан) — за вялікі ўнёсак у развіццё кыргызска-расійскага культурнага супрацоўніцтва[24]
 - Ордэн Святога Месропа Маштоца (1999, Арменія)
 - Афіцэр ордэны Ганаровага легіёна (2011, Францыя)
 - Кавалер ордэны Ганаровага легіёна (2000, Францыя)[25][26]
 - Афіцэр ордэны Мастацтваў і літаратуры (1999, Францыя)
 - Ордэн «За заслугі перад Рэспублікай Башкартастан» (29 мая 2013) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, актыўную грамадскую і дабрачынную дзейнасць[27]
 - Медаль «Аліўкавая галіна» (2001, Арменія)
 - Ордэн «Мецэнаты стагоддзя» (2005)
 - Міжнародны грамадскі ордэн «Залаты сокал» (2005)
 - Залаты медаль Моцарта ЮНЕСКА (2009).
 
Заахвочванні і іншыя ўзнагароды
[правіць | правіць зыходнік]- Падзяка Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (12 верасня 2004) — за заслугі ў развіцці музычнага мастацтва і шматгадовую творчую дзейнасць[28]
 - Грамата Садружнасці Незалежных Дзяржаў (3 верасня 2011) — за актыўную працу па ўмацаванні і развіццю Садружнасці Незалежных Дзяржаў[29]
 - Ганаровая грамата Маскоўскай гарадской Думы (15 верасня 2004) — за заслугі перад гарадской супольнасцю[30]
 - Ганаровая грамата Урада Масквы (28 жніўня 2009) — за вялікі ўнёсак у развіццё музычнага мастацтва, актыўную грамадскую і дабрачынную дзейнасць і ў сувязі з 65-годдзем з дня нараджэння [31]
 - Ордэн Данііла Маскоўскага I ступені (2014) — за асаблівы ўнёсак у развіццё музычна-выканальніцкага мастацтва, за супрацоўніцтва з Рускай Праваслаўнай Царквой у вобласці эстэтычнага выхавання моладзі і ў сувязі з 70-годдзем з дня нараджэння[32]
 
Зноскі
- ↑ «Мы глубоко возмущены, что диалогу с обществом власть предпочитает насилие»
 - ↑ Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 27 октября 1978 года «О присвоении почетного звания заслуженного артиста РСФСР Спивакову В. Т.»
 - ↑ Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 28 марта 1986 года «О присвоении почётного звания „Народный артист РСФСР“ Спивакову В. Т.»
 - ↑ Співакоў Уладзімір Тэадоравіч
 - ↑ Біяграфія(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 17 кастрычніка 2017. Праверана 12 жніўня 2020.
 - ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР от 28 февраля 1990 года № 1242 «О присвоении почётного звания „Народный артист СССР“ тов. Спивакову В. Т.»
 - ↑ Нагороджений Указом Президента України від 28 жовтня 1999 года № 1408
 - ↑ Распоряжение Правительства Российской Федерации от 17 декабря 2010 г. N 2289-р «О присуждении премий Правительства Российской Федерации 2010 года в области культуры»
 - ↑ Указ Президента Российской Федерации от 5 июня 2012 года № 766 «О присуждении Государственной премии Российской Федерации за выдающиеся достижения в области гуманитарной деятельности 2011 года»
 - ↑ Указ мера Москвы № 64-УМ от 23 июля 2013 года «О присуждении премий города Москвы 2013 года в области литературы и искусства»
 - ↑ «Россиянин года» на сайте Российской Академии бизнеса и предпринимательства
 - ↑ Новость: Асанали Ашимов стал Лауреатом премии СНГ «Звёзды Содружества»(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 18 ліпеня 2014. Праверана 22 ліпеня 2014.
 - ↑ Указ Президента Российской Федерации от 9 августа 2019 года № 373 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
 - ↑ Указ Президента Российской Федерации от 2 сентября 2009 года № 999 «О награждении орденом „За заслуги перед Отечеством“ II степени Спивакова В. Т.»(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 верасня 2014. Праверана 13 верасня 2014.
 - ↑ Указ Президента Российской Федерации от 9 августа 1999 года № 1019 «О награждении орденом „За заслуги перед Отечеством“ III степени Спивакова В. Т.»(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 сакавіка 2015. Праверана 13 верасня 2014.
 - ↑ Указ Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі ад 10 верасня 2014 года № 622 «Пра ўзнагароджанне дзяржаўнымі ўзнагародамі Расійскай Федэрацыі.»
 - ↑ Указ Президента Российской Федерации от 17 декабря 1994 года № 2197 «О награждении государственными наградами Российской Федерации.» Архівавана 18 красавіка 2015 года.
 - ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР от 14 ноября 1980 года № 3301-X «О награждении орденами и медалями СССР работников, наиболее отличившихся при подготовке и проведении Игр XXII Олимпиады»
 - ↑ Указ Президент України від 12 вересня 2004 року № 1066/2004 «Про нагородження В. Співакова орденом князя Ярослава Мудрого»
 - ↑ Указ Президент України від 19 квітня 1997 года № 346/97 «Про нагородження відзнакою Президента України — орденом „За заслуги“»
 - ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 24 лютага 2014 года № 95 «Аб узнагароджанні У. Т. Співакова ордэнам Францыска Скарыны»
 - ↑ Уладзімір Співакоў атрымаў ордэн Скарыны Архівавана 1 красавіка 2019.
 - ↑ Співакоў адмовіўся ад ордэна, якім яго ўзнагародзіў Лукашэнка (руск.)(недаступная спасылка). TUT.BY (12 жніўня 2020). Архівавана з першакрыніцы 12 жніўня 2020. Праверана 12 жніўня 2020.
 - ↑ Указ Президента Кыргызской Республики «О награждении государственными наградами Кыргызской Республики Вороновой И. Н., Гергиева В. А., Спивакова В. Т.»(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 мая 2008. Праверана 25 ліпеня 2007.
 - ↑ Співакоў узнагароджаны вышэйшай узнагародай Францыі — ордэнам Ганаровага легіёна
 - ↑ Уладзімір Співакоў атрымаў ордэн Ганаровага легіёна(недаступная спасылка)
 - ↑ Указ Президента Республики Башкортостан от 29 мая 2013 года №УП-153 «О награждении орденом „За заслуги перед Республикой Башкортостан“ Спивакова В. Т.» Архівавана 6 студзеня 2014.
 - ↑ Распоряжение Президента Российской Федерации от 12 сентября 2004 года № 418-рп «О поощрении Спивакова В. Т.»
 - ↑ Протокольное решение Совета глав государств СНГ «О награждении Грамотой Содружества Независимых Государств» (Принято в г. Душанбе 3 сентября 2011)
 - ↑ Постановление Московской городской Думы № 226 от 15 сентября 2004 года «О награждении Почетной грамотой Московской городской Думы Спивакова Владимира Теодоровича»
 - ↑ Распоряжение Правительства Москвы № 1957-РП от 28 августа 2009 года «О награждении Почётной грамотой Правительства Москвы»
 - ↑ От имени Святейшего Патриарха Кирилла митрополит Волоколамский Иларион наградил народного артиста СССР В. Т. Спивакова орденом преподобного князя Даниила Московского
 
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Співакоў Уладзімір Тэадоравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 113. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
 
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
 На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Уладзімір Тэадоравіч Співакоў
Катэгорыі: 
- Старонкі з памылкамі стыляў шаблонаў
 - Нарадзіліся 12 верасня
 - Нарадзіліся ў 1944 годзе
 - Асобы
 - Нарадзіліся ва Уфе
 - Выпускнікі Цэнтральнай музычнай школы
 - Выпускнікі Маскоўскай кансерваторыі
 - Дырыжоры паводле алфавіта
 - Дырыжоры СССР
 - Дырыжоры Расіі
 - Дырыжоры XX стагоддзя
 - Музычныя педагогі СССР
 - Музычныя педагогі Расіі
 - Музычныя педагогі XX стагоддзя
 - Лаўрэаты прэміі Ленінскага камсамола
 - Кавалеры ордэна «За заслугі перад Айчынай» 2 ступені
 - Кавалеры ордэна «За заслугі перад Айчынай» 3 ступені
 - Кавалеры ордэна Дружбы (Расія)
 - Афіцэры ордэна Ганаровага легіёна
 - Кавалеры ордэна Ганаровага легіёна
 - Афіцэры французскага Ордэна мастацтваў і літаратуры
 - Кавалеры ўкраінскага ордэна «За заслугі» 2 ступені
 - Народныя артысты СССР
 - Народныя артысты РСФСР
 - Заслужаныя артысты РСФСР
 - Лаўрэаты Дзяржаўнай прэміі СССР
 - Лаўрэаты Дзяржаўнай прэміі РФ
 - Кавалеры ордэна Францыска Скарыны
 - Кавалеры Ордэна Святога Месропа Маштоца
 - Музыканты паводле алфавіта
 - Поўныя кавалеры ордэна «За заслугі перад Айчынай»
 - Народныя артысты Украіны
 - Акадэмічныя музыканты Расіі
 - Акадэмічныя музыканты СССР
 - Мецэнаты Расіі
 - Скрыпачы СССР
 - Скрыпачы Расіі
 - Ганаровыя грамадзяне Тальяці
 - Лаўрэаты Дзяржаўнай прэміі РФ у вобласці гуманітарнай дзейнасці
 - Лаўрэаты Міжнароднага конкурсу імя П. І. Чайкоўскага
 - Паслы добрай волі ЮНЕСКА
 - Лаўрэаты прэміі «Авацыя»
 - Кавалеры ордэна Данакер
 - Выкладчыкі Расійскай акадэміі музыкі імя Гнесіных
 



