Уладзіслаў Жаўняровіч
Уладзіслаў Жаўняровіч | |
Адукацыя | |
---|---|
Дзейнасьць | рыма-каталіцкі ксёндз |
Нарадзіўся | 20 сьнежня 1885[1] |
Памёр | 5 кастрычніка 1937 (51 год) |
Уладзісла́ў Іпалі́тавіч Жаўняро́віч (20 сьнежня 1885, хутар Сьвідэршчына Лесьнінскага павету Віленскай губэрні, Расейская імпэрыя — 5 кастрычніка 1937, Смаленск Расейскай СФСР, СССР) — беларускі каталіцкі сьвятар.
Жыцьцяпіс
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Скончыў Духоўную сэмінарыю ў Пецярбургу. Пасьвячоны ў сьвятары ў 1915 року, прызначаны вікарыем у віцебскі касьцёл сьвятога Антонія. Ад 1921 служыў у Смалянах Аршанскага дэканату, пасьля ў Абольцах.
Арыштаваны ў Віцебску 27 лютага 1927 року і 3 траўня прыгавораны да 5 гадоў канцлягероў. Сасланы на Салаўкі, 8 траўня 1930 лягер заменены на 3-гадовую ссылку. У жніўні пераведзены ў Новасібірскую турму. Ад верасьня 1930 року жыў у вёсцы Прываліхіна (?), пазьней — у Фралове пад Канскам. У 1933 вызвалены з ссылкі з забаронай пражываньня ў 6 найбуйнейшых местах і памежных раёнах. Пасяліўся сьпярша ў Арле, а ў жніўні 1934 року — у Вяліжы.
20 жніўня 1937 ізноў арыштаваны, 27 верасьня прыгавораны да найвышэйшай меры пакараньня. Расстраляны 5 кастрычніка ў Смаленскай турме.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Жаўняровіч Уладзіслаў Іпалітавіч (1885) // Адкрыты сьпіс
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Беларускія рэлігійныя дзеячы XX ст.: Жыццярысы, мартыралогія, успаміны. — Менск-Мюнхэн: Беларускі кнігазбор, 1999. ISBN 985-6318-65-3