Перайсці да зместу

Эльміра Сервераўна Муратава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эльміра Сервераўна Муратава
Дата нараджэння 18 кастрычніка 1978(1978-10-18) (46 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці паліталагіня
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат палітычных навук (2004)
Альма-матар
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Муратава.

Эльміра Сервераўна Муратава (18 кастрычніка 1978, Самарканд) — украінскі крымскататарскі палітолаг, усходазнавец, даследніца ісламу міжэтнічных зносін у Крыме.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 18 кастрычніка 1978 года ў горадзе Самаркандзе (цяпер Узбекістан). У 2000 годзе з адзнакай скончыла Таўрычаскі нацыянальны ўніверсітэт імя У. І. Вярнадскага. Тэма дыпломнай працы: «Гісторыя ісламу ў Крыме».

У 2004 годзе абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Паліталагічны аналіз працэсу адраджэння ісламу ў Крыме»[2]. У 2003—2005 гадах працавала асістэнтам кафедры палітычных навук Таўрычаскага нацыянальнага ўніверсітэта імя У. І. Вярнадскага. З 2005 года працуе на пасадзе дацэнта кафедры палітычных навук. У 2005—2006 гады была Фулбрайтаўскім прафесарам Цэнтра вывучэння Расіі, Усходняй Еўропы і Еўразіі універсітэта Канзаса (ЗША)[3]. З кастрычніка 2007 па студзень 2008 года была ганаровым асістэнтам школы славянскіх і ўсходнееўрапейскіх даследаванняў Універсітэцкага каледжа Лондана  (укр.) (бел. (Вялікабрытанія).

Уваходзіла ў экспертную групу, якая прапанавала спіс 20 самых уплывовых крымскіх татараў, складзены пад эгідай арганізацыі Аўдэт  (укр.) (бел.[4].

Выбраныя публікацыі

[правіць | правіць зыходнік]

Манаграфіі

[правіць | правіць зыходнік]
  • Муратова Э. С. Крымские мусульмане: взгляд изнутри (результаты социологического исследования). — Симферополь: ЧП «Элиньо», 2009. — 52 с.
  • Муратова Э. С. Исламское возрождение в постсоветском Крыму // Бойцова Е. Е., Ганкевич В. Ю., Муратова Э. С., Хайрединова З. З. Ислам в Крыму: очерки истории функционирования мусульманских институтов. — Симферополь: ЧП «Элиньо», 2009. — С. 328—426.
  • Муратова Э. С. Ислам в современном Крыму: индикаторы и проблемы процесса возрождения. — Симферополь: ЧП «Эльиньо», 2008. — 240 с.

Артыкулы

[правіць | правіць зыходнік]
  • «Рамки» репрезентации крымских татар в региональных СМИ Крыма // Вісник СевНТУ. Серія «Політологія». Севастополь, 2010. — Вип.112. — С. 181—185.
  • "He Who Pays the Piper Calls the Tune': Muslim Sponsors of Islamic Revival in Crimea', Religion, State and Society. 2009, 37 (3): 263—276.
  • Институционализация ислама в Крыму: мусульманские общины полуострова // Ученые записки ТНУ. Серия «Политические науки». — Симферополь, 2007. — Т. 20 (59), № 2. — С. 15-22.
  • Роль исламского фактора в процессе реализации национальных интересов Украины // Ученые записки ТНУ. Серия «Политические науки». — Симферополь, 2007. — Т. 20 (59), № 1. — С.97-102.
  • Основные подходы к радикальному исламу на постсоветском пространстве // Ученые записки ТНУ. Серия «Политические науки». — Симферополь, 2006. — Т. 19 (58), № 3. — С. 29-41.
  • Возрождение ислама в контексте государственной политики Украины // Ученые записки ТНУ. Серия «Политические науки». — Симферополь, 2004. — Т. 17 (56), № 1. — С. 101—106.
  • Исламские «ориентиры» крымских татар // Ученые записки Таврического национального университета. Серия «Политические науки». — Симферополь, 2003. — Т. 16 (55), № 1. — С. 21-27.
  • Исламские ориентиры крымскотатарского народа // Birlik. — Нью-Йорк, 2003, № 9. — С. 55-63.

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Montenegro A. ORCID Public Data File 2023 — 2023. — doi:10.23640/07243.24204912.V1 Праверана 10 лістапада 2023.
  2. ↑ Муратова Ельміра Серверівна(нявызн.). irbis-nbuv.gov.ua. НАУКОВЦІ УКРАЇНИ. Праверана 12 чэрвеня 2024.
  3. ↑ Програма іменi Фулбрайта в Україні 2005
  4. ↑ Авдет: 20 НАИБОЛЕЕ ВЛИЯТЕЛЬНЫХ КРЫМСКИХ ТАТАР. Архівавана з першакрыніцы 12 сакавіка 2014. Праверана 12 сакавіка 2014.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Эльміра_Сервераўна_Муратава&oldid=4931470"