Эўропа (спадарожнік)

Эўропа
Адкрыцьцё
Адкрывальнік	Галілео Галілей і Сыман Марыюс[d]
Месца	Падуанскі ўнівэрсытэт
Дата	8 студзеня 1610
Абазначэньні
Названа ў гонар	Эўропа
Парамэтры арбіты
Апацэнтар	676 938 км
Пэрыцэнтар	664 862 км
Вялікая паўвось	671 100 км
Эксцэнтрысытэт	0,009
Сыдэрычны пэрыяд	3,551181 содні
Нахіленьне	0,0082 радыян і 0,031 радыян
Ёсьць спадарожнікам	Юпітэр
Фізычныя характарыстыкі
Сярэдні радыюс	1560,8 ± 0,5 км
Маса	47,986 ± 0,001 Ёг
Сярэдняя шчыльнасьць	3,013 ± 0,005 грамаў на кубічны сантымэтар
Гравітацыя на паверхні ля экватару	1,314 м/с²
Альбэда	0,64

Эўро́па ці Юпі́тэр II — найменшы з галілеевых спадарожнікаў Юпітэра, шосты паводле аддаленасьці з 95 ягоных спадарожнікаў. Адначасна ён шосты паводле памеру спадарожнік у Сонечнай сыстэме. Эўропа адкрытая незалежна адно ад аднаго Сыманам Марыюсам і Галілео Галілеем; Марыюс даў ёй назву паводле фінікійскай багіні, маці цара крыцкага Мінаса і Зэўсавай каханкі.

Эўропа памерам крыху саступае Месяцу і складаецца з сылікатных камянёў ды зьледзянелай коркі; ядро, падобна, жалеза-нікелевае(d). Атмасфэрны слой вельмі тонкі, пераважна складзены з тлену. Паверхня спадарожніка бела-бэжавая, парэзаная трэшчынамі, існуе невялікая колькасьць кратэраў. Найперш Эўропу назіралі зямнымі тэлескопамі, а з пачатку 1970-х яе абляталі касьмічныя зонды.

Эўропа мае найраўнейшую паверхню між усіх вядомых цьвёрдых целаў Сонечнай сыстэмы. Пад паверхняй знаходзіцца акіян, у якім тэарэтычна можа паўстаць жыцьцё ў выглядзе аднавузавых і бактэрыяпадобных арганізмаў. З дапамогай тэлескопу Габла на спадарожніку выявілі вадзяныя слупы, магчыма ўтвараныя крыягейзэрамі. Эфэкт вывяржэньня вады можа дапамагчы ў пошуках падкоркавага жыцьця нават без патрэбы высадкі на спадарожнік. Пакуль што на Эўропу не сядаў ніводны касьмічны апарат.

Вонкавыя спасылкі

• Профіль Эўропы на бачыне НАСА