Юрый Іванавіч Губарэвіч

Юрый Іванавіч Губарэвіч
Дата нараджэння	23 лютага 1978(1978-02-23) (47 гадоў)
Месца нараджэння	Белаазёрск, Бярозаўскі раён, Брэсцкая вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Адукацыя	энергетычны факультэт БНТУ (2000) Львоўскі рэгіянальны інстытут дзяржаўнага кіравання[d] БНТУ
Веравызнанне	праваслаўе
Партыя	Рух "За Свабоду"
Член у	Каардынацыйная Рада па арганізацыі працэсу пераадолення крызісу Каардынацыйная рада другога складу[d] Народнае антыкрызіснае кіраванне Каардынацыйная рада III-га склікання Каманда Латушкі і Рух «За свабоду»[d]
Род дзейнасці	палітык
hubarevich.by (бел.)

Юрый Іванавіч Губарэвіч (нар. 23 лютага 1978, Белаазёрск, Бярозаўскі раён, Брэсцкая вобласць) — беларускі палітык, старшыня Руху «За Свабоду», каардынатар Кадравага рэзерву.

Біяграфія

Бацькі — інжынеры-будаўнікі.

У 1996—1998 гадах — адзін з арганізатараў Маладога Фронту, член яго Цэнтральнага савета. У 1998—1999 гадах — выканаўчы сакратар Беларускага студэнцкага прафсаюза «Салідарнасць». У 1999—2000 гадах — рэгіянальны каардынатар Моладзевага інфармацыйнага цэнтра.

У 2000 годзе скончыў энергетычны факультэт Беларускай дзяржаўнай політэхнічнай акадэміі па спецыяльнасці інжынер-электрык. У 2003 годзе атрымаў дыплом магістра дзяржаўнага кіравання ў Львоўскім рэгіянальным інстытуце дзяржаўнага кіравання Акадэміі дзяржаўнага кіравання пры Прэзідэнце Украіны.

Вярнуўся ў Белаазёрск. Разам з іншымі актывістамі на мясцовыя выбары 2003 года яны вылучылі на большасць акруг кандыдатаў і выйгралі. Дэмакраты атрымалі большасць, а Юрый Губарэвіч, як лідар гэтай групы, з’яўляўся намеснікам старшыні Белаазёрскага гарсавета ў сакавіку-снежні 2003 года. Пасля давыбараў быў пазбаўлены пасады. Да 2007 года — дэпутат Белаазёрскага гарадскога Савета дэпутатаў. У 2003—2004 гадах — рэгіянальны прадстаўнік па Брэсцкай вобласці ЗАТ «АНК Белраснафтахімрэсурс».

У 2003—2008 гадах — старшыня Брэсцкай абласной арганізацыі Партыі БНФ. У 2004—2005 гадах — дырэктар, намеснік дырэктара рэкламна-выдавецкага ПУП «Палард». У 2004 годзе балатаваўся ў Палату прадстаўнікоў. З 2006 года — намеснік дырэктара аналітычнага аддзела ГА «Міжнароднае аналітычна-інфармацыйнае агенцтва „Еўрапейская хваля“». У 2006 годзе — давераная асоба і кіраўнік Брэсцкага штаба Аляксандра Мілінкевіча на прэзідэнцкіх выбарах.

У 2007—2009 гадах — намеснік старшыні Партыі БНФ. У 2007 годзе абраны намеснікам старшыні Руху «За Свабоду» на ўстаноўчым сходзе. У 2008 годзе балатаваўся ў Палату прадстаўнікоў.

У 2012 годзе абраны першым намеснікам старшыні Руху «За Свабоду», у кастрычніку 2016 года — старшынёй арганізацыі. У 2016 годзе балатаваўся ў Мінску.

У 2017 годзе прыняў удзел у «Маршах недармаедаў» у Мінску і Маладзечне. Пасля акцыі ў Маладзечне быў затрыманы і 11 сакавіка асуджаны на 15 сутак арышту. У 2018 годзе — кандыдат у дэпутаты Мінскага гарсавета.

Вылучэнне ў кандыдаты на пасаду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь

Удзельнік прэзідэнцкай выбарчай кампаніі 2020 года. Прымаў удзел у праймерыз па вызначэнні адзінага кандыдата ад апазіцыі: лідыраваў пасля першага этапу, на другім — заняў другое месца. Трэці этап (Кангрэс дэмсіл) не адбыўся праз COVID-19.

19 чэрвеня 2020 года асуджаны на 15 сутак за пікет па зборы подпісаў: суд палічыў яго несанкцыянаваным масавым мерапрыемствам. Пазней зняў кандыдатуру, заявіўшы, што ў выбарах «няма рэшткаў вяршэнства закону».

Падчас пратэстаў 2020 года стаў сябрам Каардынацыйнай рады. 2 верасня дапытаны як сведка па справе аб дзейнасці Рады. Перадаў заяву ў СК аб узбуджэнні справы па ч. 3 арт. 357 КК у дачыненні да «грамадзяніна Аляксандра Лукашэнкі», якому інкрымінуюцца фальсіфікацыі выбараў і захоп улады.

Грамадская дзейнасць пасля 2020

Адказны па пытаннях рэгіянальнага развіцця ў Народным антыкрызісным кіраўніцтве.

З лістапада 2022 года — намеснік Паўла Латушкі ў Аб'яднаным пераходным кабінеце Беларусі па транзіце ўлады. Куруе працу па падрыхтоўцы кадравага рэзерву для новай Беларусі.

У красавіку 2025 года абраны каардынатарам ад Каардынацыйнай рады ў групу па ацэнцы патрэбаў Беларусі ў знешняй дапамозе.

Сям’я

Разведзены, мае дзвюх дачок.

Глядзіце таксама

• Прэзідэнцкія выбары ў Беларусі (2020) — ру-версія

Спасылкі

• Юрый Губарэвіч Архівавана 25 чэрвеня 2020.