Яраслаў Яраславіч Друцкі-Сакалінскі
Выгляд
Яраслаў Яраславіч Друцкі-Сакалінскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Друцк | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Раман Лукомскі[d] | ||||||
Пераемнік | Ян Лісоўскі[d] | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | каля 1570 | ||||||
Смерць | не раней за 1621 | ||||||
Род | Друцкія-Сакалінскія[1] | ||||||
Бацька | Яраслаў Цімафеевіч Друцкі-Сакалінскі[d][2] | ||||||
Жонка | Марына з Абрынскіх[d][3][4][…] | ||||||
Дзеці | Мітрафан Друцкі-Сакалінскі[d][1], Ян Казімір Друцкі-Сакалінскі[d][1], Юрый Друцкі-Сакалінскі[d][1], Яраслаў Друцкі-Сакалінскі[d][1], Алена з Друцкіх-Сакалінскіх[d][1], Ганна з Друцкіх-Сакалінскіх[d][1] і Соф’я з Друцкіх-Сакалінскіх[d][1] |
Яраслаў Яраславіч Друцкі-Сакалінскі (каля 1570 — пасля 1621) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Паходзіў з княжацкага роду Друцкіх-Сакалінскіх герба «Друцк». Сын Яраслава Цімафеевіча.
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]У яго былі 4 сыны:
- Ян Казімір (каля 1600 — пасля 1647), канонік смаленскі, потым віленскі;
- Мікалай Мітрафан (каля 1610 — 1690), базыльянскі браслаўскі архімандрыт, уніяцкі смаленскі архіепіскап з 1671;
- Юрый (?—?) у 1654 перайшоў у расійскае падданства і стаў заснавальнікам расійскай галіны Друцкіх-Сакалінскіх, якая захавалася да пачатку 20 ст.;
- Яраслаў (? — пасля 1676) застаўся ў Вялікім Княстве Літоўскім.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Насевіч В. Друцкія-Саколінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 602. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- ↑ а б в г д е ё ж Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 466.
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 465.
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. V, Ziemia połocka i województwo połockie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. Г. Люлевіч — Warszawa: 2018. — С. 181. — ISBN 978-83-65880-49-9
- ↑ Радаман А. Род Харытановічаў Вобрынскіх (Абрынскіх) уласнага герба «Харытон» у Новагародскім павеце ў другой палове XVI ст. // Карэліччына: людзі, час, падзеі: зборнік навуковых артыкулаў / пад рэд. Скеп’ян А. А. — Мн.: Беларуская навука, 2012. — С. 59. — 486 с. — ISBN 978-985-08-1510-1