Muhammad ibn Isʼhoq ibn Ibrohim
| Muhammad ibn Isʼhoq ibn Ibrohim | |
|---|---|
| Bagʻdod xavfsizlik xizmati (shurta) boshligʻi | |
|
Mansab davri 850 – 851 | |
| Monarx | Al-Mutavakkil |
| Oʻtmishdoshi | Isʼhoq ibn Ibrohim |
| Vorisi | Isʼhoq ibn Ibrohim al-Musʼabiy |
| Shaxsiy maʼlumotlari | |
| Tavalludi | nomaʼlum |
| Vafoti | 851 |
Muhammad ibn Isʼhoq ibn Ibrohim (arabcha: محمد بن إسحاق بن إبراهيم, 851-yil iyunda vafot etgan) 850-yildan to vafotiga qadar Bagʻdod xvfsizligining Musʼabiy boshligʻi boʻlgan.
Faoliyati
[tahrir | manbasini tahrirlash]Muhammad Tohiriylar xonadonining yon tarmogʻiga mansub boʻlib, 822—850-yillarda Bagʻdod xavfsizlik xizmati (shurta) boshligʻi lavozimida ishlagan Isʼhoq ibn Ibrohim al-Musʼabiyning oʻgʻli edi. Muhammad otasining hayotligida Samarradagi xalifa saroyiga yuborilgan boʻlib, u yerda markaziy hukumat xizmatiga kirgan va Isʼhoqning vakili boʻlgan[1].
850-yil iyulda Is’hoq vafot etgach, Muhammad uning oʻrnini egallab, Bagʻdod xavfsizlik xizmati boshligʻi boʻldi. Shu bilan birga, Is’hoqning omborlaridagi qimmatbaho buyumlarni xalifa al-Mutavakkil hamda uning vorislari al-Muntasir va al-Mu’tazzga topshirish orqali, ularning marhamatiga sazovor boʻlgan. Buning evaziga al-Yamama, al-Bahrayn, Misr va Makka yoʻli ustidan nazorat qilish huquqini qoʻlga kiritgan. Fors viloyatini ham qoʻlga kiritgan. Biroq, bu tayinlov oʻsha viloyat noibi, amakisi Muhammad ibn Ibrohim al-Mus’abiy bilan munosabatlarni tartibga solishga majbur qilgan. Amakisi unga nisbatan dushmanlik kayfiyatini namoyon etgan. Bunga javoban, Muhammad amakisini noiblikdan chetlatib, oʻldirilishini taʼminlagan. Fors viloyatini boshqarish uchun amakivachchasi al-Husayn ibn Ismoil al-Musʼabiyni tayinlagan[2].
Muhammad 851-yil iyun oyida vafot etgach, uning Bagʻdod va Savaddagi lavozimlariga Abdulloh ibn Isʼhoq ibn Ibrohim tayinlangan[3].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Daniel 2015; Kraemer 1989, ss. 107–08. The latter adds that Ishaq’s decision to send Muhammad to Samarra was prompted by his sonʼs insatiable gluttony, causing him to decide that „[my] money will not suffice to feed [Muhammad’s] belly“ and that the caliph „can better afford to support [Muhammad] than I.“
- ↑ Daniel 2015; Kraemer 1989, ss. 105, 107–09; Al-Ya'qubi 1883, ss. 595–96.
- ↑ Kraemer 1989, ss. 110, 116; Al-Ya'qubi 1883, s. 596.
Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Daniel, Elton L. „Taherids“. Encyclopædia Iranica (2015-yil 27-sentyabr). Qaraldi: 2015-yil 30-noyabr.
- The History of al-Ṭabarī, Volume XXXIV: Incipient Decline: The Caliphates of al-Wāthiq, al-Mutawakkil and al-Muntaṣir, A.D. 841–863/A.H. 227–248, SUNY Series in Near Eastern Studies.. Albany, New York: State University of New York Press, 1989. ISBN 978-0-88706-874-4.
- Al-Ya'qubi, Ahmad ibn Abu Ya'qub. Historiae, Vol. 2. Leiden: E. J. Brill, 1883.