Перайсці да зместу

Банцараўшчына (вёска)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вёска
Банцараўшчына
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 55 чал. (1908)
Банцараўшчына (Беларусь)
Банцараўшчына
Банцараўшчына
Банцараўшчына (Мінская вобласць)
Банцараўшчына
Банцараўшчына

Ба́нцараўшчына[1] (трансліт.: Bancaraŭščyna, руск.: Банцеровщина) — былая вёска ў Мінскім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Уваходзіла ў склад Ждановіцкага сельсавета.

Рака Свіслач. Вадасховішча Крыніца.

Назва вёскі Банцараўшчына балцка-літоўскага паходжання, ад двухасноўнага імя Banteras. Адпаведныя асновы вядомыя ў літоўскай антрапаніміі. Больш аўтэнтычнае напісанне ў польскім і рускім варыянтах: Bancer-, Банцер- (Банцэр-).[2]

Ад таго ж імя і назва хутара Банцараўшчына на захадзе ад Ваўкавыска[3]. Падобным чынам утвораныя і назва Байцарава, і сенненскае прозвішча Кацар (ад двухасноўных імёнаў Bai-ter’as, Ka-ter’as).

Побач з падменскай Банцараўшчынай (цераз Свіслач) быў хутар Нарэйкі (ад балцка-літоўскага аднаасноўнага імя Nareikis)[4].

Файл:Банцеровщина.jpg
Карціна «Банцараўшчына», 1970. Мастак — Н. Валынец.
Файл:Банцеровщинский уголок.jpg
Карціна «Банцараўшчынскі куток», 1978. Мастак — Н. Валынец.

У VI—VIII стагоддзях да нашай эры ва ўрочышчы Банцараўшчына каля Ждановіч было размешчана паселішча першабытных людзей, якія адносяцца да банцараўскай археалагічнай культуры.[2]

Гарадзішча Банцараўшчына размешчана на поўначы Мінска, на левым беразе вадасховішча Дразды. Зараз на гэтым месцы размешчаны піянерскі лагер.

У 1791 годзе Банцараўшчына — вёска маёнтка Ляхаўшчына Каралешчавіцкай парафіі, шляхецкая ўласнасць.

У 1800 годзе — вёска, уласнасць мінскага канюшага І. Ратынскага, 2 двары, 22 жыхары.

У 1815 годзе Банцараўшчына — вёска, уласнасць С. Ратынскага (пазней была ў Дашкевічаў, а пасля ў Машчынскіх, у 1858 годзе — уласнасць І. Мазуркевіча).

У 1897 годзе Банцараўшчына — маёнтак Сёмкава-Гарадзецкай воласці Мінскага павета Мінскай губерні Расійскай імперыі[5][6], 9 двароў, 57 жыхароў, 2 вадзяныя млыны. У фальварку 3 двары, 10 жыхароў. У 1917 годзе ў маёнтку двор, 80 жыхароў. На млыне 3 двары, 25 жыхароў.

Скасавана 25 студзеня 1988 года[7].

  • 1908 год — 55 жыхароў, 5 двароў (маёнтак Банцарэўшчына)[5].

Карціны мастака М. Валынца пра Банцараўшчыну («Банцараўшчына», 1970; «Якуб Колас на Банцараўшчыне», 1970; «Банцараўшчынскі куток», 1978; «Восень на Банцараўшчыне» і інш.).

Вуліца Банцараўская ў Мінску[9].

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]

З 1954 года ў вёсцы Банцараўшчына пражываў мастак Мікалай Валынец. Мастак называў Банцараўшчыну сваёй другой радзімай. Пахаваны на могілках, размешчаных недалёка ад вёскі Банцараўшчына, паблізу Ждановіч.

  1. Рапановіч, Я. Н. Слоўнік назваў населеных пунктаў Мінскай вобласці / Рэд. П. П. Шуба. — Мінск: Навука і тэхніка, 1981. — 360 с.
  2. а б Банцараўская культура // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 283. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
  3. Асада Банцараўшчына на мапе.
  4. В. А. Жучкевич. Краткий топонимический словарь Белоруссии. Минск, 1974.
  5. а б Справочник. Банцеревщина.
  6. Вёска Банцеровщина на мапе.
  7. Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета народных дэпутатаў ад 25 студзеня 1988 г. // Збор законаў Беларускай ССР, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1988, № 9 (1923).
  8. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
  9. Рашэнне Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў ад 20 сакавіка 2019 года № 123 «Аб прысваенні найменняў састаўным часткам г. Мінска». pravo.by.