Бэлць
| Населены пункт | |||||
| Бэлць | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Bălţi | |||||
 | |||||
|
|||||
| 47°45′42″ пн. ш. 27°55′44″ у. д.HGЯO | |||||
| Краіна | |||||
| Кіраўнік | Aleksandr Petkov[d] | ||||
| Гісторыя і геаграфія | |||||
| Першае згадванне | 1620 | ||||
| Вышыня цэнтра | 102 м | ||||
| Водныя аб’екты | Рэўт, Рэўцэл[d], Флэмында[d], Тэёаса[d] і Țăpeni[d] | ||||
| Часавы пояс | UTC+2 і UTC+03:00 | ||||
| Насельніцтва | |||||
| Насельніцтва |
|
||||
| Афіцыйная мова | румынская[2][3] | ||||
| Лічбавыя ідэнтыфікатары | |||||
| Тэлефонны код | 231, 331 | ||||
| Паштовы індэкс | MD-3100 | ||||
| balti.md (рум.) (руск.) (англ.) | |||||
| Паказаць/схаваць карты | |||||
  Бэлць |
|||||
![Сцяг[d]](/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Flag_of_B%C4%83l%C8%9Bi.png?lang=be)
![Герб[d]](/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Coat_of_Arms_of_Balti.png?lang=be)
Бэлць (рум.: Bălţi), таксама Бе́льцы (руск.: Бе́льцы) — горад на рацэ Рэўт, другі па велічыні пасля сталіцы Малдовы горад, палітычны, эканамічны, культурны, адукацыйны цэнтр, колькасць насельніцтва каля 127 600 чалавек (2004).
Геаграфія
[правіць | правіць зыходнік]Бэлць размешчаны на поўначы Малдовы, за 130 км на паўночны захад ад Кішынёва, на ўзгорыстай раўніне (Белцкі стэп), у месцы ўпадзення ў Рэўт ракі Рэўцел.
Рэўт перасякае горад з паўночнага ўсходу на паўднёвы захад, Рэўцел — з паўднёвага ўсходу на паўночны захад. Агульная даўжыня гэтых рэк на тэрыторыі Бэлці складае 17 км. Праз горад працякаюць таксама рэчкі Капачанка і Флэмындэ — прытокі Рэўта. Усе рэкі адносяцца да басейна Днястра. На тэрыторыі Бэлці існуе некалькі штучных азёр: Гарадское, Камсамольскае, Кірпічнае.
Плошча горада — 41,43 км², з прыгарадамі — 78 км². Бэлць знаходзіцца ў 7-бальнай сейсмічная зоне. Глебавую структуру складаюць звычайны чарназём і гліністыя супескі.
Герб і сцяг
[правіць | правіць зыходнік]Сучасныя герб і сцяг Бэлці былі зацверджаны на пасяджэнні Савета муніцыпій ў красавіку 2006 года. Праекты герба і сцяга распрацаваў член Дзяржаўнай камісіі па геральдыцы Сільвіу Табак.
Герб
[правіць | правіць зыходнік]Асноўны элемент герба — шчыт, на які нанесены дванаццаць чаргавальных гарызантальных палос сярэбранага і сіняга колеру. Сярэбраны колер сімвалізуе ваду, сіні — зямлю. Спалучэнне гэтых колераў сімвалізуе малдаўскую назву горада, літаральна азначае «дрыгва» (г.зн. вада і зямля).
На шчыце намаляваны лучнік ў малдаўскіх даспехах часоў Стэфана Вялікага. Гэты элемент быў запазычаныя з герба Бэлці 1930 года, у якім ён сімвалізаваў, як было паказана ў афіцыйных матэрыялах, «старажытную вайсковую варту і баі ў дадзеным рэгіёне Малдовы». Адзенне лучніка чырвонага колеру, воінскі рыштунак — залатога.
Над шчытом — сярэбраная карона ў выглядзе замкавай сцяны з сям`ю вежамі (т. зв. Вежавыя, або сцяна, карона). Гэты элемент ўказвае на тое, што Бэлць здаўна мае статус горада. Колькасць вежаў сімвалізуе значнасць населенага пункта. У Малдове, акрамя Бэлці, права выкарыстоўваць у гербе семігаловую карону маюць яшчэ толькі два гарады: Кішынёў і Ціраспаль. У эмблеме іншых гарадоў можа быць толькі тры або пяць вежаў.
Шчыт падтрымліваюць дзве сярэбраныя коні, паднятыя на дыбкі. Конь — старажытны сімвал гэтага рэгіёну. Першым гербам Бэлці (1826) быў шчыт з выявай галавы гэтай жывёлы. Пад шчытом знаходзіцца дэвізная стужка з надпісам на лацінскай мове: CEDANT ARMA TOGAE (Няхай зброя саступіць месца тозе).
Сцяг
[правіць | правіць зыходнік]Сцяг уяўляе сабой палатно з двух гарызантальных палос: сярэбранага (верхняя) і сіняга (ніжняя) колеру. У цэнтры палатна размешчаны асноўны элемент герба — шчыт з выявай лучніка.
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Вядомыя асобы
[правіць | правіць зыходнік]
Эканоміка
[правіць | правіць зыходнік]Гарады-пабрацімы
[правіць | правіць зыходнік]
Ізмір, Турцыя (1997)[10]
Баташані, Румынія (2017)
Беласток, Польшча (2013)
Вінніца, Украіна
Віцебск, Беларусь (2002)
Даўгаўпілс, Латвія (2015)
Дзьюла, Венгрыя (1995)
Коўна, Літва
Кэсон, КНДР (1997)
Ларыса, Грэцыя (1986)
Лэйкленд[d], ЗША (1997)
Ліён, Францыя (2002)- Магілёў-Падольскі, Украіна
- Меркура-Чук, Румынія (1993)
- Мілес[d], Грэцыя (2006)
Нарва, Эстонія
Ніжні Ноўгарад, Расія (2016)- Орша, Беларусь (1996)
- Плоцк, Польшча (2000)
- Рэшыца, Румынія (2024)
Смолян, Балгарыя (1985)
Стара-Любаўня, Славакія- Стрый, Украіна (1980)
- Сучава, Румынія (2001)
- Факшаны, Румынія (2025)
- Хмяльніцкі, Украіна (1997)
/ 
Ціраспаль, Малдова / Прыднястроўе- Чарнаўцы, Украіна (5 кастрычніка 2013)[11]
- Ясы, Румынія (2023)[12]
.svg?lang=be){kind=small}
.svg?lang=be){kind=spacer}
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б 2024 Moldovan census — 2025.
- ↑ Textul Declaraţiei de Independenţă prevalează în raport cu textul Constituţiei — 2013. — вып. 8b/2013; 41b/2013.
- ↑ ЗАКОН № 691 от 27-08-1991 о Декларации о независимости Республики Молдова // Официальный монитор Республики Молдова — 1991. — вып. 11-12 / статья № 118.
- ↑ Ralli-Arbore Z., Tocilescu G. Dicționarul geografic al Basarabiei — București: Editura „Socec”, 1904. — С. 24. — 237 с.
- ↑ Dicționarul statistic al Basarabiei — Chișinău: Tipografia societății anonime „Glasul Poporului”, 1923. — С. 14–15. — 688 с.
- ↑ Romania 1930 census
- ↑ Manuilă S. Indicatorul localităților din România: datele recensământului general din 6 aprilie 1941 — București: Imprimeria Institutului Statistic, 1943. — С. 75.
- ↑ Численность населения СССР по переписи на 15 января 1959 года по республикам, краям, областям, национальным округам, районам, городам, поселкам городского типа, районным центрам и крупным сельским населенным местам (по административно-территориальному делению на 1 января 1960 г.) — М.: Central Statistical Directorate, 1960.
- ↑ 1970 Soviet census
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/KardesKentler/62
- ↑ http://chernivtsy.eu/portal/byel-tsi
- ↑ De Ziua Culturii Naţionale, autorităţile din municipiile Bălţi şi Iaşi s-au reîntâlnit la masa dialogului și au semnat un acord de înfrăţire
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Бэлць
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
