Манровія
Выгляд
Горад | |||
Манровія | |||
---|---|---|---|
Monrovia | |||
|
|||
6°18′38″ пн. ш. 10°48′17″ з. д.HGЯO | |||
Краіна |
![]() |
||
Кіраўнік | John-Charuk Siafa[d][1] | ||
Гісторыя і геаграфія | |||
Заснаваны | 25 красавіка 1822 | ||
Водныя аб’екты | Mesurado River[d] і Атлантычны акіян | ||
Часавы пояс | UTC+0 | ||
Насельніцтва | |||
Насельніцтва | 1 010 970 чалавек (2008) | ||
Афіцыйная мова | англійская | ||
Лічбавыя ідэнтыфікатары | |||
Тэлефонны код | 77 | ||
Паштовы індэкс | 1000 | ||
monrovia.gov.lr (англ.) | |||
Паказаць/схаваць карты | |||
Манро́вія (англ.: Monrovia) — горад у Афрыцы, сталіца Ліберыі, на ўзбярэжжы Атлантычнага акіяна, у вусці ракі Сент-Пол. Адміністрацыйны цэнтр графства Мантсерада.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Заснаваны ў 1822 годзе былымі рабамі з ЗША (названы ў гонар прэзідэнта ЗША Дж. Манро). З 1847 года сталіца Ліберыі. У 1961 годзе адбылася канферэнцыя 20 недалучаных краін Афрыкі, якая дала пачатак стварэнню Арганізацыі афрыканскага адзінства.
Эканоміка
[правіць | правіць зыходнік]Металаапрацоўцы, цагельны завод. Аўтамайстэрні. Мэблевыя і харчовыя прадпрыемствы. Марскі порт (вываз каўчуку, жалезнай руды, пальмавага алею). Вузел чыгунак і аўтадарог. Міжнародны аэрапорт Робертсфілд (за 60 км ад горада)[2].
Адукацыя і культура
[правіць | правіць зыходнік]Універсітэт Ліберыі. Нацыянальны музей.
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]
|
Гарады-пабрацімы
[правіць | правіць зыходнік]Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ https://amalicities.africa/about/john-charuk-siafa/
- ↑ Африка: энциклопедический справочник. Т. 2. Л—Я / Гл. ред. А. Громыко. Ред. колл. В. М. Власов, Н. И. Гаврилов и др. — М.: Советская энциклопедия, 1987. — С. 203. — 671 с. с илл.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугараджы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 10. — С. 85. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0169-9 (Т. 10).
- Африка: энциклопедический справочник. Т. 2. Л—Я / Гл. ред. А. Громыко. Ред. колл. В. М. Власов, Н. И. Гаврилов и др. — М.: Советская энциклопедия, 1987. — С. 203. — 671 с. с илл. (руск.)