Пятранеле Арынтайце

Пятранеле Арынтайце
Petronėlė Orintaitė
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	Zanavykų Ašara, Petro Nella, Balė Vaivorytė, Balė Voveraitė
Дата нараджэння	18 лютага 1905(1905-02-18)
Месца нараджэння	Лепалоты[d], Lukšiai Eldership[d], Шацкі раён, Літва
Дата смерці	16 снежня 1999(1999-12-16) (94 гады)
Месца смерці	Лос-Анджэлес, акруга Лос-Анджэлес, Каліфорнія, ЗША
Пахаванне	Kudirkos Naumiestis cemetery[d]
Грамадзянства	Літва
Муж	Казіс Янута[d]
Дзеці	Данатас Янута
Альма-матар	Nėris school, Vilkaviškis[d] гуманітарны факультэт Універсітэта Вітаўта Вялікага[d] (1929)
Месца працы	Račkauskas gymnasium[d] Шавельская гімназія[d] Q61386728?
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэтка, пісьменніца
Гады творчасці	1926 — 1999
Мова твораў	літоўская мова
Дэбют	1926

Пятранеле Арынтáйце часам Пятранеле Арынтайце-Януцэне (літ.: Petronėlė Orintaitė, Petronėlė Orintaitė-Janutienė; 18 лютага 1905, Лепалоты, Лукская воласць — 16 снежня 1999, Лос-Анджэлес, ЗША) — літоўская пісьменніца, паэтэса, педагог, грамадская дзяячка і феміністка.

Біяграфія

У 1925 годзе скончыла Ваўкавішскую гімназію (каля Мар’ямпалю). У 1929 годзе скончыла гуманітарны факультэт Літоўскага ўніверсітэта ў Коўне.

У 1929 г. выкладала ў Таўрагскай настаўніцкай семінарыі, у 1930 г. — у Ваўкавішскай гімназіі. У 1932—1937 гадах — настаўніца літоўскай мовы і літаратуры ў Шавельскай гімназіі, кіравала гімназічным гуртком пісьменнікаў, арганізоўвала асветніцкія імпрэзы ў горадзе.

У 1936 годзе яна была адзінай сведкай на вяселлі Саламеі Нерыс з скульптарам Бернардам Бучасам. У 1937—1939 гадах працавала ў Коўне, у 1939—1943 гадах — у Ваўкавішках.

у 1939 годзе пабралася шлюбам з адвакатам Казісам Янутам (1912—2006). У 1941 у іх нарадзіўся сын Данатас Янута.

У 1944 г. выехала ў Германію, у 1945—1949 г. выкладала літоўскую мову і літаратуру ў Аўгсбургскай літоўскай сярэдняй школе.

У 1949 г. пераехала ў Чыкага (ЗША), у 1959 г. у Лос-Анджэлес.

У 1999 памерла ў ЗША. Была перапахавана ў Літве ва Уладзіслававе (Сувалкія).

Творчасць

Першыя творы — вершы — апублікавала ў 1926 г., пісала кнігі для дзяцей.

Пісала пад псеўданімамі: Zanavykų Ashara, Petro Nella, Balė Vaivorytė, Balė Voveraitė.

Вершы і апавяданні друкаваліся ў «Naujoji vaidilutė», «Naujoji Romuva», «Lietuvos aidas», «Dienovidis», «Eglutė» і інш.

У 1965 годзе апублікавала ўспаміны пра Саламею Нерыс «Ką laumės lemė».

З 1992 — член Саюза літоўскіх пісьменнікаў.Д

У рэалістычнай прозе прытрымлівалася феміністычнага кірунку.

Творы

Паэзія

• Vingių vingiai, 1930
• Dirvonų dukterims, 1939
• Šulinys sodyboje, 1951
• Legendų liepsnos, 1986

Апавяданні

• Iš sostinės, 1932
• Jurgučio pieva, 1938
• Marti iš miesto, 1948

Раманы

• Paslėpta žaizda, 1934
• Daubiškės inteligentai, 1937
• Ką laumės lėmė Liepalotų medynuose, Biografija, 2006