Старажытнаанглійская мова
Выгляд
| Старажытнаанглійская мова | |
|---|---|
| Саманазва | Englisc, Anglisc, Ænglisc |
| Краіны | Англія |
| Агульная колькасць носьбітаў |
|
| Вымерла | К пачатку XII стагоддзя развілася ў сярэднеанглійскую мову |
| Класіфікацыя | |
| Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
| Пісьменнасць | лацініца, футарк |
| Моўныя коды | |
| ДАСТ 7.75–97 | ста 623 |
| ISO 639-1 | — |
| ISO 639-2 | ang |
| ISO 639-3 | ang |
| ISO 639-6 | ango |
| LINGUIST List | ang |
| IETF | ang |
| Glottolog | olde1238 |
Старажытнаанглійская ці англа-саксонская мова (англ.: Old English, Anglo-Saxon) (саманазва Ænglisc) — ранняя форма англійскай мовы, што ўжывалася з сярэдзіны V па сярэдзіну XII стагоддзя. Адносіцца да заходнегерманскіх моў.
Для паляпшэння артыкула пажадана |
