Традыцыйная эканоміка
Традыцыйная эканоміка — гэта тып гаспадарчай сістэмы, у якой метады вытворчасці, абмену і размеркавання вызначаюцца гістарычна сфармаванымі звычаямі і традыцыямі[1]. Традыцыйная эканоміка лічыцца самым раннім тыпам эканамічных зносін, у ёй амаль адсутнічае прадпрымальніцтва, слаба развіта навука, а грамадства мае іерархічную пабудову[2].
Традыцыйная эканоміка характэрна для маларазвітых краін, дзе эканамічныя ролі часта замацоўваюцца за асобамі паводле прынцыпу спадчыннасці або каставай прыналежнасці, што вядзе да ўстойлівага сацыяльна-эканамічнага застою[1].
Прыярытэт у традыцыйнай эканоміцы надаецца рэлігійным і культурным каштоўнасцям, а не эфектыўнасці вытворчасці. Пры такім падыходзе грамадства імкнецца захаваць існы парадак, выступаючы за стабільнасць і ўзнаўленне ранейшых форм гаспадарання[1].
У традыцыйнай эканоміцы выкарыстоўваюцца прымітыўныя тэхналогіі, ручная праца і натуральная гаспадарка. Часта ўдзельнікі эканамічных зносін у такой эканоміцы маюць моцныя сацыяльныя сувязі паміж сабой, а ключавыя эканамічныя праблемы вырашаюцца паводле звычаяў ды традыцый[3].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Проблема экономии - Экономикс (Макконнелл К.Р., 2003). be5.biz. Праверана 25 ліпеня 2025.
- ↑ Традиционная экономика, определение и признаки, примеры традиционной экономической системы, плюсы и минусы. (руск.). www.banki.ru. Праверана 25 ліпеня 2025.
- ↑ Традиционная экономика и ее черты (руск.). StudFiles. Праверана 25 ліпеня 2025.