Вольга Уладзіміраўна Зазулінская
Вольга Уладзіміраўна Зазулінская | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
12 лістапада 1978 (46 гадоў) |
||||||
Член у |
Вольга Уладзіміраўна Зазулінская (у дзявоцтве Анікевіч; нар. 12 лістапада 1978, Стоўбцы, Мінская вобласць[1]) — беларуская грамадская дзеячка. Праваабаронца, кіраўніца фонду «Краіна для жыцця».
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Атрымала сярэднюю адукацыю ў Стоўбцах[2]. З 16 гадоў езділа ў Мінск на падпрацоўкі[3]. Пасля навучалася ў Мінску па спецыяльнасцях «Бухгалтэрыя» і «Гандаль»[2].
Працавала бухгалтарам[2]. Мела ўласны бізнес звязаны з гандлем абуткам[3]. У 2018 годзе з-за цяжкай хваробы маці сышла з гэтай сферы[2].
Падчас прэзідэнцкіх выбараў у жніўні 2020 года была назіральніцай. Займалася валанцёрствам у лагеры медыкаў на Акрэсціна. Восенню 2020 года затрымлівалася супрацоўнікамі КДБ і пазней была асуджана па артыкуле 23.34. У лістападзе 2020 года была вымушаная пакінуць Беларусь[2]. Літва дала гуманітарны калідор на прыезд у краіну, а арганізацыя «Дапамога» арганізавала сам выезд і бясплатнае жытло на першы час[3].
Грамадская і палітычная дзейнасць
[правіць | правіць зыходнік]З студзеня 2021 года працавала капірайтарам у фондзе «Краіна для жыцця». У кастрычніку 2022 года ўзначаліла гэты фонд. З’яўляецца суарганізатаркай службы «Хуткай гуманітарнай дапамогі»[2].
У верасні 2024 года Каардынацыйная рада рэкамендавала Вольгу Зазулінскую на пасаду прадстаўніцы па сацыяльнай палітыцы Аб’яднанага пераходнага кабінета. Яе кандыдатура была разгледжаная на слуханнях у радзе і падтрыманая большасцю галасоў чальцоў[2].
Асабістае жыццё
[правіць | правіць зыходнік]Развялася з мужам у 2021 годзе[3]. Мае сына (нар. 2000) і дачку (нар. 2008)[2].
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б https://belaruscabinet.org/volha-zazulinskaja-bijahrafija
- ↑ а б в г д е ё ж Вольга Зазулінская . Аб'яднаны Пераходны Кабінет Беларусі. Праверана 3 верасня 2025.
- ↑ а б в г Стоўбцы, кар'ера ў гандлі, татуіроўкі. Пазнаёміліся з Вольгай Зазулінскай, магчымай міністаркай па сацыяльнай палітыцы . Наша Ніва (20 верасня 2024). Праверана 3 верасня 2025.