Перайсці да зместу

Жазеф Поль-Банкур

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Жазеф Поль-Банкур
старшыня Савета міністраў Францыі[d]
18 снежня 1932 — 31 студзеня 1933
Папярэднік Эдуар Эрыё
Пераемнік Эдуар Даладзье
Пастаянны прадстаўнік Францыі пры ААН[d]
1945 — 1946
Пераемнік Alexandre Parodi[d]

Нараджэнне 4 жніўня 1873(1873-08-04)[1][1][…]
Смерць 28 сакавіка 1972(1972-03-28)[1][1][…] (98 гадоў)
Імя пры нараджэнні фр.: Augustin Alfred Joseph Paul-Boncour[2]
Партыя
Член у
Адукацыя
Бітвы
Узнагароды
Ваенны крыж 1914—1918 гадоў вялікі афіцэр ордэна Ганаровага легіёна камандор ордэна Ганаровага Легіёна афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна кавалер ордэна Ганаровага Легіёна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Агюстэн Альфрэд Жазеф Поль-Банкур (фр.: Augustin Alfred Joseph Paul-Boncour; 19 снежня 1868, Сент-Эньян — 19 снежня 1950, Парыж) — французскі дзяржаўны дзеяч, прэм'ер-міністр Францыі.

Атрымаў юрыдычную адукацыю ў Парыжскім універсітэце. З маладых гадоў далучыўся да рабочага руху, арганізаваў юрыдычны савет для прафсаюзаў. У 1909 годзе быў упершыню абраны ў Палату дэпутатаў ад Радыкальнай партыі, дзе працаваў да 1914 года. У 1911 годзе на кароткі час заняў пасаду міністра працы.

Падчас Першай сусветнай вайны служыў у войску, пасля чаго вярнуўся ў палітыку. У 1916 годзе, пад уплывам падзей і перакананняў, далучыўся да Французскай секцыі Рабочага Інтэрнацыянала. У 1931 годзе пакінуў Рабочы інтэрнацыянал і заснаваў незалежнае сацыялістычнае аб’яднанне — Сацыялістычны Рэспубліканскі Саюз, якое пазней аб’ядналася з Дэмакратычнай Рэспубліканскай партыяй, утварыўшы Рэспубліканска-дэмакратычную і сацыялістычную партыю. У тым жа годзе быў абраны ў Сенат і заставаўся сенатарам да 1940 года, калі Францыя перайшла пад уладу Вішы.

Займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасад: пастаянны прадстаўнік Францыі ў Лізе Нацый (1932–1936), міністр вайны (1932), прэм’ер-міністр Францыі (снежань 1932 – студзень 1933), тройчы міністр замежных спраў — у 1932–1934, 1936 і 1938 гадах. Ён паслядоўна выступаў супраць супрацоўніцтва з урадам Вішы і не прызнаў гэты рэжым. Пасля паразы Францыі ў 1940 годзе, знаходзячыся ў Алжыры, заклікаў працягваць барацьбу з нацысцкай Германіяй.

У 1944 годзе стаў членам Кансультатыўнай асамблеі. Узначальваў французскую дэлегацыю на канферэнцыі ў Сан-Францыска, дзе падпісаў Статут ААН ад імя Францыі, стаўшы адным з заснавальнікаў Арганізацыі Аб’яднаных Нацый. У 1946–1948 гадах зноў быў сенатарам.

  1. а б в г senat.fr
  2. а б birth certificate Праверана 6 чэрвеня 2024.
  3. Поль-Бонкур Жозеф // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. пасведчанне аб смерці — С. 18. Праверана 6 чэрвеня 2024.
  5. Comité des Travaux Historiques et Scientifiques — 1834.